சுந்தர ராமசாமி அவர்களின், 'ஜே. ஜே. சில குறிப்புகள்' நூலிலிருந்து (பக்கம் 131):
............. காரை ஓரம்கட்டி நிறுத்திவிட்டு, கீழே இறங்கி, பாதை விளிம்பில் நின்றுகொண்டு சூரியோதயத்தைப் பார்த்தேன். உள்ளங்கால் கூசும்படி விளிம்புக்குச் சென்றேன். முன்னால் அதல பாதாளம். அற்புதத்திலும் அற்புதமான அந்தக் காட்சியைப் பின்னகராமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். மனித ஜென்மங்களுக்குக் கிடைத்திருக்கும் வரப்பிரசாதம் இது. அதிகாலையிலும், ஒவ்வொரு நாளும், ஒரே மாதிரியாகவும், அதே சமயம் வெவ்வேறு விதமாகவும், கணங்கள் தோறும் மாற்றிக்கொண்டும், முடிவற்ற அழகுகளை அள்ளி இறைத்துக் கொண்டும் கடவுள் மனிதன் முன் வருகிறார். தனது விசுவரூபத்தை மனிதனுக்குக் காட்டக் கடவுள் வருகிறார். இருந்தும் மனிதன் பார்ப்பது இல்லை. பழக்கத்தில் அறிவையும், அற்புதங்களையும், அதிசயங்களையும் முற்றாக இழந்து, தரித்திரத்திலும் பரம தரித்திரனாக நிற்கிறான். ஒவ்வொரு நாளும் இந்த விசுவரூப தரிசனத்திலிருந்து நாம் பெறக்கூடியவற்றில் மேலான ஞானம் லகுவாகவும் பக்குவமாகவும் நமக்குக் கிடைக்கும். வேறு எதிலிருந்தும் பெற முடியாத ஞானம் இதிலிருந்து பெற முடியும். இவ்வளவு நாட்களும் இதற்கு ஆட்பட மறுத்து ஏழ்மைப்பட்டுப்போனதை நினைத்து வருத்தமடைந்தேன். இனியேனும் எனக்கு இந்த நித்தியப் பரவசம் கிடைக்கட்டும். மனித ராசிக்குரிய விஷேஷ சொத்துக்களை நான் சேர்த்துக் கொள்ளாவிட்டால் என் பிறப்பு அர்த்தமற்றது.
கணத்துக்குக் கணம் அசைவின்றி மேலெழுந்து வருகிறது அது. புன்னை மரங்களிடையே ரச்மிகள் ஊடுருவி, சிதறிய கண்ணாடித் துண்டுகள் உருகி வழிகின்றன. அந்த உருகி வழியும் கண்ணாடிதான் என் கனவுகள் என்று நான் சொல்லிக் கொள்கிறேன். கனவுகளில் ஆத்மா கொள்ளும் ஆனந்தத்தில் பலம் பெற்று நடமாடிக் கொண்டிருக்கிறான் மனிதன். அந்த ஆனந்தங்களைக் கல்லிலோ வர்ணங்களிலோ மரத்திலோ பாட்டிலோ தேக்கி வைக்க முற்படுகிறான். ஒரு கனவைச் சொல்ல முற்படும் போது எப்போதும் அவன் தெரிந்து கொள்வது கனவைச் சொல்ல முடியவில்லை என்பதுதான். இதனால் அவனுக்கு ஏற்படும் விசனம் சொல்லத்தரமன்று. உடல்கூடித் திளைப்பவர்களிடங்கூடச் சொல்ல முடியாத இந்தச் சங்கடத்தை அவன் உலகுக்கு எப்படி எடுத்துச் சொல்ல முடியும்? இருந்தாலும் அவன் சொல்ல முற்படுகிறான். மீண்டும் கனவைச் சொல்ல வந்தவன் கனவைச் சொல்ல முடியவில்லை என்பதை மீண்டும் சொல்லிவிட்டுப் போகிறான். மீண்டும் சொல்ல முற்படிகிறான். சொல்லாமல் அவற்றைப் புரியவைக்க ஏன் அவனுக்குத் தெரியவில்லை? புரியவைக்க சொல்லப்பட வேண்டுமா? இந்தத் தவறான எண்ணம் எப்போது அவனுக்கு ஏற்பட்டது? எப்படி ஏற்பட்டது? இன்னும் கனவுகளின் விளிம்புகள் கூடச் சொல்லில் வகைப்பட்டு வரவில்லை. இந்தக் கனவுகள் அவற்றின் அர்த்தத்தை நம்மிடம் சொல்ல நாம் அவற்றை நிம்மதியாக இருக்க விடுவதில்லை. நனவுகளையும் நாம் நிம்மதியாக இருக்க விடுவதில்லை. நிம்மதியாக அவற்றை விட்டுவிட நம்மால் முடிவதில்லை. துடுப்புப் பிடிக்கும் நீரில் முகம் பார்க்கத் துடிக்கிறோம். நீச்சலடித்துக் கொண்டே முக்குளிக்க முயல்கிறோம். எப்படிக் கூடும் இது? 'இப்படிக் கேட்டால்?' என்று கேட்கிறார்கள் என் நண்பர்கள். எப்படிக் கேட்க வேண்டும் என்பது எனக்கு தெரியவில்லையே. விடை தெரியவில்லை என்பதில் கூட எனக்கு வருத்தம் இல்லை. கேள்விகள் கூட என்னிடம் உருக்கொள்ளவில்லை. இப்போது நான் இங்கு இருந்து கொண்டிருப்பது, என் முன் விரிந்து கிடக்கும் இந்த உலகம், மனித ஜீவங்கள், அவற்றின் அசைவுகள், இயற்கை, இயற்கையின் கோலங்கள் எல்லாவற்றின் மீதும் எனக்குத் திகைப்பு ஏற்படுகிறது. இந்த வித்தை எப்படிச் சாத்தியம்? அடிப்படையாக இதை ஒப்புக் கொண்டு விட்டதாக எடுத்துக்கொள்ள என்னால் முடிவதில்லை. எனக்கு பெரும் திகைப்பாக இருக்கிறது. ஒரு கணம் கூட இடைவெளி இன்றித் திகைத்துக் கொண்டு இருக்கிறேன். இந்தத் திகைப்பினால் எனக்குப் பெரும் பரபரப்பு ஏற்படிகிறது. இதைத் தவிர வேறொன்றும் எனக்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை. ..........
3 comments:
ennoda fav. book! brill... brill... thanks for reminding!!!
since i read this- i have been thinking about this book again!
I read it- like some 2 years or 3 years back.. I had learnt tamil only after i joined college(after the 'peter' taunts from classmates).. in order to improve my tamil, i started watching tamil (old) movies. My mom would read tamil books to me.. that's how i came to know works like 'ponniyin selvan', 'sivagamiyin sabatham' and all.. through my mom...
i used to attend tamil classes.. and gradually, i started reading tamil(the film posters on road.. the TV news flash stuff., etc). It was a difficult journey... learning this language was the toughest thing I had ever experienced in my life..
but once i came across kalki/bharathi/kalaingar's movie dialogues/ jeyakanthan(dad's collection) and all- i felt so bad for not learning this beautiful language sooner!
once my college was over- i had some time b4 i began working- I thought of reading tamil books by myself..
JJ- sila kurippugal.
this was the first tamil book I read all by myself!
may be this book was the inspiration for many things that happened later- like my blog. I ve never thought about it... I have read many books in english.. Ayn Rand's works(fiction/non-fiction), Russell, and stuff... I am exposed to abstract writing in english... but this book was my first abstract experience in tamil!
After i read your post.. I came across a notebook which i used to keep as a track of all my scribblings. i found that i had written down loads of passages from "JJ.." which i enjoyed the most in that book.. this passage u mention here was one among them!
I had been wanting to get a copy of this book.. may be the time has not come yet!
The blog. I dont know how it happened.. I was sitting in office thinking about nothing.. and the thought of experimenting on tamil writing came about.. i had been blogging since 2005.. but tamil!
everyone in my family was shocked when i told them i was trying to write in tamil! even i was shocked! i didn't know i knew all these tamil words until they landed on the paper through my pen!
eventhough i hav heard my mom read out tamil books by kalki and all to me.. "JJ.." remains until now, to be the only tamil book I read by myself. I never got time to read another book in tamil..
so if i give all the credit of "Maiththuligal" to this book- it would deserve it! and I do.
One of the finest books I ve ever read..
just felt like sharing this here!
@Matangi:
WoW. That's interesting. Thanks for sharing. I am exactly opposite to what you are. I grew up reading Tamil magazines, writing poems, speaking in Tamil competitions and stuff. It was my second year in college I started showing interest in learning English more. Till then I could only tell people that 'My name is Ramakrishnan'. Even today it is tough for me to read novels in English. I know I miss wonderful literature out there. But am compensating that by trying my best to read Tamil literature.
'JJ Sila Kurippugal' is an amazing book. In fact I read this book after reading Jayamohan's நவீன தமிழிலக்கிய அறிமுகம்.
I would suggest that book for anybody who wants to learn about modern Tamil literature and Jeyamohan has compiled a list of 'must read' books. I am slowly reading one by one.
I started reading very late. But its OK. Better late than never.
Once again thanks for sharing your thoughts.
Post a Comment